Ay təqvimi, ayın yer üzündə tam çevriliş müddətinə əsaslanan bir zaman hesablama sistemidir. Təbii peykimiz gecə səmasının ən parlaq obyektidir və ayın dəyişən fazaları maraqlı və həyəcan verici bir mənzərədir.
Bir çox xalqın ay təqvimindən istifadə etməyə alışması olduqca təbiidir. Qədim dövrlərdən bəri insanlar bir neçə gün ərzində yenidən görünmək üçün göydə dar bir ayparanın necə yarandığını, tədricən böyüdüyünü, tam bir diskə çevrildiyini və sonra azaldıb yox olduğunu izlədilər. Ay təqvimi həmişə çox sadə və intuitiv olmuşdur. Lakin bu vaxt hesablama metodunun bir sıra mənfi cəhətləri var. Ən əhəmiyyətli çatışmazlıq, ay təqviminin heç bir şəkildə Yerin Günəş ətrafında hərəkəti və nəticədə mövsümi iqlim dəyişiklikləri ilə əlaqəli olmamasıdır. Buna görə oturaq həyat tərzinə keçən, əkinçiliklə məşğul olan xalqlar tədricən bu təqvimdən istifadə edərək günəş təqvimi ilə əvəz etdilər. Nə də olsa, konkret tarla işlərini hansı vaxtda aparacaqlarını dəqiq şəkildə planlaşdırmaları lazım idi, əks halda əkinsiz qala bilərdilər. Daha az nəzərə çarpan bir çatışmazlıq isə Ayın Yer ətrafında fırlanarkən fərqli dövrlərdə tam bir inqilab etməsidir. Ay ayının minimum müddəti 29 gün 6 saat 15 dəqiqə, maksimum isə 29 gün 19 saat 12 dəqiqədir. Beləliklə, qəməri ilin orta müddəti 354, 367 gündür. Yəni təqvim qəməri ilində ya 354 gün ola bilər, ya da 355 (bu il sıçrayış ilidirsə). Sözdə sıçrayış əlavələri sistemi var idi. Təqvim ilinin orta uzunluğunun ay ilinin uzunluğu ilə az-çox üst-üstə düşməsi üçün lazım idi. Fərqli xalqlar üçün fərqli idi, buna görə, məsələn, Türk ay təqvimi, Ərəb ay təqvimi və s. Digər bir çatışmazlıq yeni ay ayının ilk gününün neomeny olaraq qəbul edilməsindən, yəni batmaqda olan Günəş şüalarında yeni doğan bir ayparanın görünməsindən irəli gəlir. Bu fenomenin vaxtı müşahidəçinin yerləşdiyi yerə, ilin vaxtına və cari qəməri ayın müddətinə görə fərqlənir, buna görə Ayın müxtəlif yerlərdə apardığı müşahidələr əsasında yaradılan bir ay təqvimini saxlamaq mümkün deyil. Yer.