Baltikdən olan kəhrəba Tutankhamunun tacını bəzəyirdi, o zaman ən qiymətli daşlardan biri sayılırdı. Kəhrəba haqqında məlumatlar Homerin Odisseyasında tapılmışdır. Finikiya tacirləri daşı Saxal, yəni həqiqətən olduğu qatran damlaları adlandırdılar.
Baltik dənizində bir fırtına zamanı dalğalar kiçik cisimləri altdan da qaldırır, buna görə də sörfdə yellənən dəniz otlarında üzən kəhrəba da tapıla bilər. Çınqıl daşları suyun altındakı çınqıl sahələrində də olur. Bu yerlərdə fırtına yalnız soyuq havalarda olur, buna görə də kəhrəba “tutanlar” hipotermiyadan qaçmaq üçün xüsusi paltar geyinirlər.
Bəzi yerli sakinlər uzun dirəklərə yapışdırılmış tel torları ilə kəhrəba tuturlar. Bu vasitə ilə balıqçılar sahildən ot yığırlar. Yosunlar kəhrəba axtararkən diqqətlə ayrılır. Sahilə yaxın olan otu müntəzəm, tez-tez dırmıqlamaqla götürmək daha asandır.
Kəhrəba tutmaq tədricən əyləncəli və ya idmana çevrilir. Yarışlar Rusiyada (əsasən Kalininqradda), Almaniya, Litva və Polşada keçirilir. Bu daşlaşmış ağac qatranını tutmaq daha çox qızıl mədəninə bənzəyir. Yarışmaya giriş əldə etmək üçün doğru yerdə və zamanda görünmək kifayətdir.
Kalininqraddakı yarışlarda təxminən yüz nəfər iştirak edir ki, səhərin erkəndən gecəyarısına qədər xüsusi texnikanın (tor, dırmıq və qaşıq) köməyi ilə ən yaxın yosunları və qumu ayırırlar. Dənizə və ya daş ocağına girmək lazım deyil.
Bəzən müsabiqənin təşkilatçıları əvvəlcədən xüsusi bir kauçuk hovuz hazırlayırlar, ətrafında kəhrəba qırıntıları səpələnir. Qalib müəyyən bir müddətdə ən çox daşlaşmış qatranı toplayandır.
Kəhrəba üçün balıq ovu getdikcə populyarlaşır. Polşa artıq bu qeyri-adi idman növündə 11 dünya çempionatına ev sahibliyi edib. Bunların sonuncusunda Rusiya yığması xarici komandalar arasında birinci yeri tutdu. Kalininqradda kəhrəba balıqçılığı üzrə Avropa çempionatının keçirilməsi planlaşdırılır.
Təcrübəli daşlaşmış ağac qatranı tutanlar ən yaxşı cəhdlərin şimal-qərb küləyi və böyük dalğalar zamanı edildiyini iddia edirlər. Bir çox kəhrəba sahilə yaxın gildə ilişir.
